Η ψυχολόγος σου δε σου λέει οτι έχεις κατάθλιψη γιατί απλά δεν έχεις.Και όχι, όταν νοσείς από κατάθλιψη δεν επιλέγεις εσύ αν θα δεις τη χαρά ή τη μαυρίλα. Επιλέγει η ασθένεια για σένα και ακόμα κι αν σου συμβεί κάτι αντικειμενικά ευχάριστο η κατάθλιψη σου επιβάλλει να δεις τη μαυρίλα.Είναι σα να συγκρίνουμε το συνάχι με την πνευμονία. Με το συνάχι νιώθεις άρρωστος, ταλαιπωρείσαι, αλλά παραμένεις λειτουργικός στην καθημερινότητα σου. Έχεις κάτι ακίνδυνο που θα περάσει μόνο του ή μπορείς να δοκιμάσεις διαφορα γιατροσόφια που σου προτείνει ο γείτονας, ο φαρμακοποιός, ο συνάδελφος κλπ. Ίσως πας και σε παθολόγο.Αλλά ζεις μια δυσάρεστη κατάσταση-δεν είσαι άρρωστος.Όταν έχεις πνευμονία επιβάλλεται να πας σε εξειδικευμένο γιατρό, να κάνεις εξετάσεις, να πάρεις ισχυρά φάρμακα, ίσως νοσηλευτείς σε νοσοκομείο και να αποσυρθείς για λίγο απ' τη ρουτίνα σου. Να προσεχείς πολύ για να μην απειληθεί η ζωή σου και όλα αυτά γιατί είσαι άρρωστος.Που θέλω να καταλήξω;Μην προτείνεις το τέλειο βιολογικό μίγμα βοτάνων για τον βήχα όταν ο άλλος εχει πνευμονία.