Προσωπικά με ενδιαφέρει πολύ,θα ήθελα να το διαβάσω.Μπορείς να το στείλεις και εδώ στη λάιφο στο yousendit (δεν ξέρω με μια διαδικασία).Επί του θέματος,μπορώ να κατανοήσω ότι ένας άνθρωπος που σε κάλυπτε στα 25 σου πιθανόν να μη σε καλύπτει στα 31 σου (αν και εγώ πέρασα τη φάση σε πιο μικρές ηλικίες όπου σε μια εξαετία διαφοροποιούνται χαρακτήρες,στόχοι,προοπτικές -εντούτοις το σκεπτικό είναι το ίδιο) και επίσης μπορώ να κατάλαβω ότι τα περιορισμένα οικονομικά δεν βοηθούν ιδιαίτερα στην "ανανέωση" της σχέσης (με ταξιδάκια,εκπλήξεις,πρωτότυπα πράγματα που θα έσπαγαν τη ρουτίνα), τουναντίον η οικονομική επισφάλεια φέρνει γκρίνια,η γκρίνια τσακωμούς κ.ο.κ.Παρόλα αυτά,εδώ έχουμε μόνο τη δική σου τοποθέτηση.Δε ξέρουμε κατά πόσο η κοπέλα από τη μεριά της κάνει πράγματα για να κρατήσει τη σπίθα αναμμένη (όσο γίνεται πριν σβήσει εντελώς) ή αν έχει αφεθεί κι αυτή (για τη συχνότητα των επαφών δεν διαμαρτύρεται;περιποιείται τον εαυτό της;προσπαθεί να σε προσεγγίσει ερωτικά;).Μου κλωτσάει επίσης κάπως άσχημα το ότι αποδίδει την κατρακύλα της σχέσης σε εξωγενείς παράγοντες (ίσως δεν θέλει να παραδεχτεί ότι έχει περάσει ο έρωτας,μπορεί για εκείνη να μην έχει περάσει κιόλας).Αυτό που θέλω να πω είναι αν πραγματικά δεν καταλαβαίνει πώς έχουν τα πράγματα ή αν την κρατάς εσύ στο σκοτάδι.Κι αν δεν πεις ξεκάθαρα "δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου" αλλά κάτι πιο..εύπεπτο (γιατί δε χωνεύεται εύκολα το να με χωρίζεις μετά από 6 χρόνια γιατί δε με γουστάρεις πια),πάλι το αποτέλεσμα θα ναι το ίδιο (χωρισμός,απογοήτευση).