Νομίζω δεν έχει νόημα να κρίνω όσα έχουν ήδη γίνει. Το ζητούμενο είναι τι θα γίνει από εδώ και μπρος, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει κι ένα μικρό παιδί μέσα σε όλο αυτό το δράμα.Μαγικές λύσεις, εν τοιαύτη περιπτώσει, δεν υπάρχουν. Ό,τι κι αν αποφασιστεί θα είναι επώδυνο. Υπάρχει, όμως, ο πόνος που ίσως οδηγήσει σε καλύτερες μέρες κυρίως για το παιδί και ο πόνος που ισχύει ήδη, μεγαλώνει και μπορεί να στοιχειώσει τους πάντες για πάντα.Γνώμη μου είναι ότι το ζευγάρι πρέπει να χωρίσει, ώστε να παρασχεθεί ένα γαλήνιο περιβάλλον στο παιδί, ακόμη κι αν οικονομικά είναι στερημένο. Δεν είναι ήδη; Να περιμένει κανείς το θαύμα μιας αλλαγής στη συμπεριφορά του συζύγου είναι μάλλον ουτοπικό. Είτε η μητέρα θα επιστρέψει στη χώρα της, είτε με την οικονομική ενίσχυση των πεθερικών θα πρέπει να ζήσει εντός Ελλάδας, μακριά από τον πατέρα που -κρίνοντας από τα συμφραζόμενα- αρχίζει να είναι μάλλον επικίνδυνος.Είναι πραγματικά κρίμα. Αλλά αν σταθεί κανείς μόνο σ' αυτή τη διαπίστωση και δεν πάει παρακάτω, το κρίμα θα γίνεται ολοένα μεγαλύτερο και συντριπτικότερο. Οι επιλογές θα πρέπει να ληφθούν με γνώμονα τη ζωή του μικρού παιδιού.