Ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς οι άνθρωποι απομακρύνουν τον άνθρωπο τους στις δύσκολες στιγμές. Είχα και εγώ κάποιον τετοιον άνθρωπο όπως τον περιγράφεις και σκεφτόμουν τι θα γινόταν;Σε κάθε δυσκολία θα με άφηνε και εγώ απλά θα περίμενα;Τα ζευγάρια περνάνε μαζί ο,τι έρχεται.. σκεφτόμουν πως μπορεί να έχανα αύριο μεθαύριο τους γονείς κου;,αυτός τους δικούς του,να έχανε την δουλειά του,να χάναμε το παιδί μας..τι θα γινόταν?θα κατέρρεε και θα με παρατουσε; Συμφωνώ πως ο καθένας το ξεπερνάει δε διαφορετικά αλλά έχω μια ιδιαίτερη επιφύλαξη με όσους δε σε θέλουν δίπλα τους στις δικές τους δύσκολες στιγμες-συνηθως όπως λένε για να σε προστατεύσουν. Με κάνουν να νιώθω ότι και εγώ δε θα πρέπει να τους "βαραινω" στα δικά μου δύσκολα.