Θα ήθελα να σχολιάσω αρκετά σημεία σχετικά με αυτά που γράφεις.Αρχικά, το να παραιτηθείς από τη δουλειά σου για έναν τέτοιο λόγο είναι ανώριμο από μέρους σου. Είναι άλλο να μην σε πληρώνουν, μη μην σου αρέσει η δουλειά κλπ και άλλο να θες να παραιτηθείς επειδή έμπλεξες τα συναισθηματικά με την δουλειά. Από τη στιγμή που το έκανες, οφείλεις πρώτα από όλα στον εαυτό σου, να το αντιμετωπίσεις.Οπότε συνεχίζω στο επόμενο σκέλος. Απαράβατος κανόνας: δουλειά και συναισθηματικά θέλουν μαεστρία για να συνυπάρξουν. Αν έχεις την παραμικρή αμφιβολία ότι δεν μπορείς να το χειριστείς, καλύτερα να μην το ξεκινήσεις καν."Τωρα δεν μου λεει ουτε καλημερα, εμαθε οτι με φλερταρε αλλος και στα @@ του και με κοροϊδεψε και εχθες με εναν". Σε αυτή σου τη φράση εντοπίζω το μεγαλύτερο πρόβλημα και συγκεκριμένα στο σημείο που λες ότι σε φλέρταρε άλλος και δεν "τσίμπησε". Είναι σαν να αναμένεις κάτι. Κακώς. Επίσης η δουλειά δεν είναι παιδική χαρά ούτε μπαράκι.Συμπέρασμα: Γράψτον. Στη δουλειά πας για να δουλέψεις. Για αυτό πληρώνεσαι. Ύψωσε τείχη και κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις. (Ο λόγος που δεν ασχολούμαι με την συμπεριφορά του είναι γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Το αν φέρεται σωστά ή όχι δεν έχει καμία ουσία να το εξετάσουμε. Σημασία έχει εσύ τί πρέπει να κάνεις και όχι αυτός)