Αν σκέφτονταν έτσι οι γονείς και οι παππούδες μας δεν θα είμασταν εδώ ούτε οι μισοί να συζητάμε. Πιστεύω οτι δεν μπορείς να δεθείς πλήρως με έναν άνθρωπο αν δεν κοιμάσαι μαζί του το βράδυ. Το γεγονός οτι έφτασες 41 για να συγκατοικήσεις με κάποιον παίζει σαφώς ρόλο και δεν το λέω υποτιμητικά, απλά όταν έχεις διαμορφώσει τη ρουτίνα σου επί πολλά χρόνια δύσκολα να δεχτείς τόσο μεγάλη αλλαγή. 'Οσο μεγαλώνουμε γινόμαστε πιο απαιτητικοί και συμβιβαζόμαστε λιγότερο, ενώ οι συμβιβασμοί είναι το μυστικό για να μείνει ένα ζευγάρι ενωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα.Θα έπρεπε να το έχεις πει ήδη, γιατί αυτό που είναι καθιερωμένο, άρα και αναμενόμενο, είναι να κοιμάται μαζί το ζευγάρι. Ο σύντροφός σου το περιμένει (και λογικό είναι) με ανυπομονησία, αλλά εσύ του ετοιμάζεις μεγάλη απογοήτευση, κρίμα.Και κρίμα είναι να διαβάζουμε εδώ μέσα τόσο πολύ για μοναξιά και για ανάγκη μιας αγκαλιάς μόνο, αλλά τελικά πόσοι είναι έτοιμοι γι'αυτό;Πόσοι από αυτούς που ζηλεύουν τους έχοντες είναι διατεθημένοι να επωμιστούν όλο το πακέτο της συμβίωσης για να έχουν την πολυπόθητη αγκαλιά όταν την έχουν ανάγκη;