Νομίζω ότι είναι το πιο εύστοχο. Εντάξει, να κατανοήσει τους γονείς της. Την κατάσταση κτλ. αλλά ούτε καν κάνανε διάλογο. Αν μείνει κοντά, σε ένα περιβάλλον που νιώθει να την απορρίπτει αν λυγίσει ή σπάσει δεν ξέρουμε ποιος θα ενδιαφερθεί. Υ.Γ. Μικρή μου φίλη, όταν και αν χρειαστείς βοήθεια, να την ζητήσεις. Απλά πρόσεξε να 'ναι από τα σωστά άτομα. Δυστυχώς οι δικοί σου σε έχουν αφήσει απροετοίμαστοι για τις διαπροσωπικές σχέσεις και για να μην πέσεις σε άσχημες λούπες, απόσταση από τους δικούς σου και σωματική όσο γίνεται, α, και κάποιον καλό ψυχολόγο γιατί χρειάζεται όλα αυτά να τα αντιμετωπίσεις και να συμφιλιωθείς για να μη νιώσεις ότι σε καθορίζουν. Σε έχουν κάνει να μην πιστεύεις στον εαυτό σου και ένα άτομο με προσόντα, δοτικότητα και δύναμη που δεν πιστεύει στον εαυτό του και του λείπει η προσοχή είναι φιλετάκι για όσους είναι μανούλες στο να είναι χειριστικοί και αποσκοπούν στο να παίρνουν αξία από τους άλλους. Καλή τύχη μικρή. :)