Θα σταθώ λίγο στο κομμάτι της ευκολίας στις σχέσεις,γιατί έτσι όπως καταλήγει η εξομολόγηση,μάλλον εκεί εστιάζεται το θέμα σου...Δεν θα σχολιάσω τις"εύκολες"γυναίκες και τους "μπούληδες"τους άνδρες που φέρνεις ως παράδειγμα...η ισορροπία σε μια σχέση φτιάχνεται αποκλειστικά από τους δυο που αφορά και πολλές φορές το τρίτο μάτι δεν διακρίνει επαρκώς τη δυναμική του ζευγαριού,όντας έξω από αυτή...Είναι μαγική η εμπειρία να ξεκινάς"εύκολα"μια σχέση...να βγαίνουν εύκολα τα συναισθήματα,να περνάνε εύκολα οι μέρες σαν γάργαρο νεράκι,να συμβιώνεις εύκολα χωρίς νάζια,παιχνιδάκια,ζήλιες,ανασφάλειες,δισταγμούς,ανόητα καβγαδάκια και μικροπρέπειες...μας έχουν φλομώσει κάποιες ταινίες,κάποια βιβλία και κάποια τραγούδια ότι για να αξίζει κάποιος,πρέπει πρώτα να σου βγάλει τη ψυχή...λες και δεν μπορεί να υπάρξει εύκολο ταίριασμα που να αξίζει...Αυτό που μάλλον συνέβη στην περίπτωσή σας,είναι ότι μόνο ο ένας προσπαθούσε και ο άλλος βολεύτηκε...αυτό έχει να κάνει περισσότερο με λειψά αισθήματα και λιγότερο με τεμπελιά...Να βρεις κάποιον που θα θέλει να είναι μαζί σου σε όλα και όχι μόνο σε όσα τον βολεύουν-έτσι δεν προκόβει σχέση.