Λατρεύω το έργο του David Lynch,απλά δεν προσπαθώ να το εξηγήσω με τη λογική...την τέχνη,άλλωστε την αντιλαμβάνεσαι με τις αισθήσεις...Αν και με έχουν στοιχειώσει οι σουρεαλιστικές εικόνες,οι αλλόκοτοι διάλογοι και τα πλάνα "οδηγώντας στους ατελείωτους δρόμους" τη νύχτα",νομίζω ότι ξεχωρίζει μέσα μου το λιγότερο γνωστό"The straight story"...έκλαψα με την απλότητα και το μεγαλείο αυτής της ταινίας...Υπέροχος Lynch,πιστός στο όραμά του... :)