Ένα άλλο συν σε αυτήν την στάση : μπορεί να τους μεταμορφώσει σε απωθημένο του άλλου, πράγμα που τονώνει κι άλλο το ΕΓΩ τους. Οπότε αυτό είναι το καλύτερο : παραμένουν το αίνιγμα του άλλου, η σπαζοκεφαλιά και πάντα μένει η υπόνοια ότι δεν φταίνε αυτοί που έφυγαν νύχτα σαν τον κλέφτη ( σε κακοποιητικές καταστάσεις καλά κάνουν και φεύγουν έτσι γιατί καμιά φορά πας να είσαι σωστός και κινδυνεύεις μέχρι και σωματικά ! ) Οπότε χωρίς εξηγήσεις είναι μια βολική στάση που μπορεί να σε κάνει μέχρι και θρύλο. Εξάλλου, αυτούς που μας πόνεσαν πιο δύσκολα τους ξεπερνάμε. ;)
