Για την Ιταλία ξέρουμε ότι έχει αυτήν τη στιγμή από τις μεγαλύτερες θνητότητες στον πλανήτη, το μόνο που ακόμα δε ξέρουμε είναι πόσο χειρότερα θα πάνε τα πράγματα.Όλο το νόημα των μέτρων είναι να καθυστερήσουμε τον ιό τόσο ώστε μετά το πέρας του συναγερμού να φαίνεται, με μια επιπόλαιη ματιά, σαν να αντιδράσαμε υπερβολικά. Δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο όπως η γρίπη ή οι σεισμοί που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο, και υπό κανονικές συνθήκες έχουν έναν περιορισμένο αριθμό νεκρών. Εδώ γνωρίζουμε με μαθηματική βεβαιότητα (με όλη τη σημασία της φράσης) ότι χωρίς μέτρα θα θρηνούσαμε εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς παγκοσμίως. Είναι από αυτά τα προβλήματα που μπορούμε να προβλέψουμε αρκετά καλά, αλλά την πραγματική τους διάσταση μπορούμε να τη καταλάβουμε με τις αισθήσεις μας αφού η καταστροφή έχει συντελεστεί και δεν υπάρχει τίποτα πλέον να κάνουμε από το να θάψουμε τα πτώματα.Δεν είναι παράδοξο να μας φαίνονται παράδοξα όλα αυτά. Όταν ένα γεγονός συμβαίνει μια φορά στα 100 χρόνια, κανένας δεν μπορεί να ξέρει βιωματικά τι σημαίνει η επικείμενη καταστροφή. Αλλά αυτός είναι ο στόχος: να μην το μάθουμε.