Σήμερα 21/3 το πρωί, έφυγε και η γιαγιά του συντροφιού. Δεν την ήξερα, προσωπικά. (...αλλά ίσως και να την ήξερα λίγο, βάσει διηγήσεων ή/και βάσει μιας φωνής που άκουγα, κάθε όταν το συντρόφι την έπαιρνε τηλέφωνο). Άνοιξα το εν λόγω άρθρο, σκέφτηκα σκέψη συννεφάκι (ναι: εσείς που έχετε γιαγιάδες, παπούδες, μαμάδες και μπαμπάδες να τους παίρνετε), μετά έκανα mininize το παράθυρο, πήγα να προχωρήσω τις δουλειές μου και λίγο μετά το μάθαμε.Και στο τραπέζι της κουζίνας υπάρχει ακόμη ένα βαζακι με γλυκό κάστανο απ' τον Άγιο Πέτρο (...μα, πόση ειρωνία), δωράκι που δεν πρόλαβε να της δοθεί.
