Κοίτα να δεις, αν ο μέσος απλός πολίτης θεωρείς πως πρέπει να επωμιστεί όλον τον συναλλαγματικό κίνδυνο, λες και δεν μιλάμε για δάνειο προς στεγαστικές υποχρεώσεις αλλά για ένα προϊόν επενδυντικού τύπου, αν ο μέσος απλός πολίτης, που δεν είναι στρατηγικός κακοπληρωτής κι έχει πάει η δόση του στο θεό και δυσκολεύεται ή αδυνατεί να πληρώσει θεωρείς πως καλά να πάθει, αν η μεγάλη αύξηση του δανειακού κεφαλαίου, που μεταφράζεται σε έσοδα plus, της ίδιας τραπέζης που παρακίνησε αυτόν τον άνθρωπο να πάρει ελβετικό, ενδεχομένως, χωρίς επαρκείς πληροφορίες και παραδείγματα... Αν όλα αυτά τελοσπάντων είναι καλώς καμωμένα κι ότι οι ευθύνες είναι ισόποσες και ισομοιρασμένες, τότε μάλλον διαφωνούμε ελαφρώς.
