Πρόκειται ακόμα για ένα φοροεισπρακτικό μέτρο με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος ειδικά σε μια περίοδο που το περιβάλλον λεηλατείται ανελέητα από το κράτος. Κατακόρυφη άνοδος οικοδομικής δραστηριότητας, διάνοιξη δρόμων, μεγάλες ξενοδοχειακές και ενεργειακές επενδύσεις, ανεμογεννήτριες, γεωτρήσεις πετρελαίου, ορυχεία, αποψίλωση δασών, τακτοποίηση αυθαίρετων κ.τ.λ....Δεν είναι δυνατόν να δυσχεραίνεται τόσο η ζωή των καταναλωτών επειδή το υπάρχον οικονομικό μοντέλο θέλει να βρίσκει όσο το δυνατόν μεγαλύτερα περιθώρια αναπτυξης. Η ζωή των καταναλωτών που μετράνε τα ευρώ τους, γίνεται εξαιρετικά δυσκολη, ας νομοθετηθεί να αντικατασταθούν οι δωρεάν πλαστικές από δωρεάν χάρτινες, σε όλα τα μαγαζια ή να υπάρξει μία σχετική ισορροπία ανάμεσα στο που επιτρέπονται και που όχι.Το μέτρο όπως λειτούργησε μέχρι σήμερα δεν έγινε παρά ως οικονομικός μποναμάς στα σούπερ μαρκετ, αφού το κόστος προμήθειας της σακούλας βρισκόταν ήδη ενσωματωμένο στην τιμή των προϊόντων, για το περιβάλλον δεν γίνεται τίποτα ουσιαστικό. Τα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα από τόνους πλαστικών που δεν έχουν κανένα νόημα, από συσκευασίες φρούτων και λαχανικών και τροφίμων μέχρι ηλεκτρικών συσκευών, παντού υπάρχει μια οργιαζουσα σπατάλη υλικών, το να πηγαίνει ο κάθε καταναλωτης να ψωνίζει με δίχτυ ενώ παράλληλα αγοράζει τις πλαστικές σακούλες απορριμμάτων (κάτι που πριν δεν χρειαζόταν, αφού χρησιμοποιούσε αυτές που έπαιρνε δωρεάν) είναι το λιγότερο γελοίο, ειδικά σε μια περιοδο που στο όνομα της ανάπτυξης συμβαίνουν περιβαλλοντικά εγκλήματα, οι σακούλες δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό τρικ και ένας έξυπνος τρόπος να μαζευτούν χρήματα για να διατεθούν ποιος ξέρει που...