Και σ' αυτήν την επιτηρούμενη πόλη, οι κάτοικοί της, παρουσίασαν ένα διαφορετικό πρόσωπο, άγνωστο μέχρι τότε. Ήταν περήφανα χαρούμενοι, σεβάστηκαν την πόλη τους, η περισυλλογή σκουπιδιών λειτούργησε αποτελεσματικά, στο καινούργιο μετρό γινόταν γλέντι, στην νέα Αττική οδό, ο κόσμος διευκολύνθηκε στις μετακινήσεις του, προσφέρθηκαν χιλιάδες νέα παιδιά να βοηθήσουν εθελοντικά, το ομαδικό πνεύμα κυριαρχούσε, οι Έλληνες προσαρμόσθηκαν αμέσως στους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, κόπηκαν ως δια μαγείας οι μαγκιές στα φανάρια, σαν να αλληλοαγαπηθήκαμε ξαφνικά και δεν επιθυμούσαμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Προσωπικά, ήμουν εναντίον των Ολυμπιακών αγώνων αλλά αυτά που έζησα τριγύρω μου στην καθημερινότητα μου, ομολογώ, με εντυπωσίασα τα μάλα.