Το άρθρο ξεκινάει με έναν ορισμό του νεολογισμού (ή της καινούργιας ορολογίας, δεν είμαι σίγουρη ποιος όρος είναι ορθότερος) "γυναικοκτονία". Και συνεχίζει, αναφέροντας στατιστικά για εγκλήματα εις βάρος γυναικών από ένα πλήθος διαφορετικών περιπτώσεων. Το πρόβλημα με τη χρησιμοποίηση ενός όρου-σούπα είναι ότι δημιουργεί την ψευδή εντύπωση ότι όλα τα εγκλήματα διαπράχθηκαν μόνο και μόνο επειδή το θύμα ήταν γυναίκα. Και αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε δυο άλλα σοβαρά ζητήματα:1 (και πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου): Εμποδίζει την μελέτη των αιτιών και την αντιμετώπιση του προβλήματος. Άλλα αίτια έχουν τα εγκλήματα τιμής, άλλα η ενδοοικογενειακή βία και άλλα οι βιασμοί πολέμου. Και αφού είναι άλλα τα αίτια, διαφορετικές είναι και οι λύσεις.2. Καθιστά όλες τις γυναίκες υποψήφια θύματα των ανδρών. Θα τολμούσα να πω ότι καθιστά και όλους τους άνδρες υποψήφιους θύτες. Όμως π.χ. εγώ που έχω την χαρά και την ευλογία να ζω σε μια από τις πιο ασφαλείς και ελεύθερες χώρες του κόσμου, δεν κινδυνεύω όπως μια γυναίκα που ζει κάπου στη Μέση Ανατολή περικυκλωμένη από τζιχαντιστές. Κατά κάποιον τρόπο γυρνάμε πάλι στο 1: διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετική αντιμετώπιση. Και ο γενικός όρος "γυναικοκτονία" δεν συμβάλλει στη λύση των προβλημάτων.
