Πάντα μα πάντα τα ερωτήματα είναι βασικά τρία. Τι θέλω, τι θα έπρεπε να θέλω και τι μπορώ.Το βασικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό -επουδενί πλειοψηφικό βέβαια αλλά επαρκώς μεγάλο για να μπλοκάρει ό,τι αποφασίζει η πλειοψηφία, όπως πχ η κατάργηση του ασύλου- που θέλει η Ελλάδα να είναι μοχλός της διεθνούς επανάστασης (ή της παγκοσμιοποίησης των λαών ή της δημιουργίας ενός πολιτικού έθνους ή της κατάργησης των συνόρων, βάλτε ένα αριστερότροπο συνώνυμο) δια της μεταφοράς πληθυσμού εξαθλιωμένων στην καρδιά της "καθωσπρέπει" Ευρώπης. Το ακούς, το βλέπεις, το οσμίζεσαι. Είναι σαφές σε άρθρα, σε πολιτικές, σε νομοθεσία.Τι θα έπρεπε να θέλει η Ελλάδα; Την επιβίωσή της. Δυναμικά και όχι στατικά. Δηλαδή τη δημιουργία μιας συνεκτικής μεταναστευτικής πολιτικής διαφοροποιημένης από το προσφυγικό. Να αναγνωρίσει αν έχει πληθυσμιακές ή εργατικές ανάγκες και αναλόγως αυτών των αναγκών να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες πλήρωσης αυτών με πληθυσμούς όσο το δυνατόν πιο συμβατούς με τον υπάρχοντα.[Προσωπικά μιλώντας γι'αυτό δεν μπορώ να ακούω βλακώδεις συγκρίσεις της μετανάστευσης των Αλβανών της δεκαετίας του 90, οι οποίοι πολλάκις έχουν αποτελέσει ανανεωτική δύναμη του ντόπιου πληθυσμού λόγω συμβατότητας, με μουσουλμάνους από τα βάθη της Ασίας].Τι μπορεί; Μπορεί κάλλιστα να παράσχει καταφύγιο σε πρόσφυγες. Μπορεί να πιέσει την ΕΕ για την πληθυσμιακή ανακατανομή τους. Αλλά δεν μπορεί να γίνει χωνευτήρι όλων της γης των κολασμένων. Από το Μάλι μέχρι το Ιράν και από το Πακιστάν μέχρι το Μαρόκο. Το ευφημιστικά αποκαλούμενο προσφυγικό και το κατουσίαν μεταναστευτικό έρχεται να προστεθεί μετά από τριάντα χρόνια ανεξέλεγκτης και ανέλεγκτης μετανάστευσης. Δεν ξεκίνησε χθες. Ο ντόπιος πληθυσμός (μην τολμήσω και πω ο εθνικός κορμός) έχει απορροφήσει ήδη πολλή διαφορετικότητα και έχει σημάδια κόπωσης. Το να τον πεις "φασίστα, ξενοφοβικό και ρατσιστή" και να του φορτώσεις άλλο μισό εκατομμύριο και κόσμο, ακόμα πιο διαφορετικό, δεν βοηθάει πολύ...