Ποκοπίκε, ο νόμος καλώς υπάρχει και εννοείται ότι πρέπει να εφαρμόζεται. Παράβαση νόμου = ποινή = ξεμπερδέψαμε.Αλλά το θέμα δεν είναι ο νόμος. Είναι οι αντιδράσεις πάνω στο παράνομο γεγονός.Αν εγώ περάσω με κόκκινο στο φανάρι (κι αυτό νόμος είναι), με πιάσουν και μου βάλουν πρόστιμο, θα με γράψουν μετά οι εφημερίδες; Θα με σχολιάσει κάποια κοινωνική ομάδα; Θα κάνει αναπαράσταση της πράξης μου κάποιο τηλεσκουπίδι;Γιατί στον έναν νόμο όλα είναι αυτονόητα (ο παράνομος τιμωρείται και κανένας δεν μιλάει ξανά γι' αυτό) και στον άλλο νόμο γίνεται τόσος ντόρος; Γιατί ακόμα κι εσύ ανησυχείς μήπως και τυχόν αθωωθεί ο ένοχος;Θα αμφέβαλλες το ίδιο για την ελληνική δικαιοσύνη, αν μιλάγαμε για παραβίαση του στοπ;Στο κάτω κάτω, η παραβίαση του στοπ και του κόκκινου είναι εν δυνάμει πολλαπλός φόνος. Ο αυνανισμός πάνω στην πλάτη άλλου είναι παράνομο μεν, αλλά επ ουδενί βάζει σε κίνδυνο ζωές.Γιατί λοιπόν την παραβίαση του στοπ την περνάμε στο ντούκου και στον αυνανισμό ανησυχούμε μήπως και τυχόν η Δικαιοσύνη δεν σταθεί στο ύψος του λειτουργήματος;Ο νόμος λοιπόν είναι οκ. Αλλά η _συζήτηση_ γύρω από το συμβάν καταδεικνύει το πόσο πίσω βρισκόμαστε στα δικαιώματα των γυναικών.Αποψη μου είναι ότι ο σεξισμός της κοινωνίας μας οφείλεται κυρίως στο ότι οι γυναίκες περιορίζονται στο να αγανακτούν και να φωνάζουν κάθε φορά που κάποιος κάνει κάτι εναντίον τους. Και αμέσως μετά ψάχνουν νυφικό για "την ωραιότερη μέρα της ζωής τους".Δεν (θέλουν να) πάνε ούτε ένα βήμα πιο πέρα.