Χμμμ... Κάπως εύκολη και αβίαστη η τοποθέτηση της ειδικού. Από την -σαφώς πολύ μικρότερη- επαφή και εμπειρία μου με αυτα τα ζώα (τα οποία είναι η αδυναμία μου), γεννιούνται και μεγαλώνουν κατά παρόμοιο τρόπο με εμάς. Κοντολογίς, ναι, η ανατροφή και η εκπαίδευση παίζει ουσιαστικό ρόλο, αλλά -όπως και με τους ανθρώπους- κάποιο θα βγει από την φύση του λίγο πιο τρελό, κάποιο λίγο πιο έξυπνο, κάποιο πιο ενεργητικό και κάποιο πιο επιθετικό. Έχω γνωρίσει θηλυκό ημίαιμο λαμπραντοράκι, που από εβδομάδων έδειχνε να έχει χαρακτήρα ψυχασθενούς. Ο αδερφός της, αντίθετα, ήταν το πιο ησυχο και υπακουο σκυλάκι. Και εν τέλει, για ποιο λόγο θα πρέπει να μην δεχτούμε ότι όπως έχουμε πχ καταφέρει να φτιάξουμε ράτσες με τεράστια ενεργητικότητα (τα καταπληκτικά Border Collie), δεν έχουμε φτιάξει και άλλες ποθ να έχουν μεταξυ των χαρακτηριστικών τους και μια έμφυτη ροπή προς μεγαλύτερη επιθετικότητα;Επιπροσθέτως, ο σκύλος, όπως τα περισσότερα ζωντανά πλάσματα, αντιλαμβάνεται την δύναμη και το μέγεθος του και αναπτύσσει και ανάλογη συμπεριφορά. Και ενώ τα καλύτερα και πιο ακομπλεξάριστα σκυλιά που έχω συναντήσει είναι γενικά μεγαλόσωμα και παράλληλα πολλά μικρόσωμα βγάζουν μια απίθανη επιθετικότητα, τα πρώτα δύσκολα θα κάνουν πίσω έτσι και εκνευριστούν ενώ επιπλέον η ζημιά που θα προκαλέσουν θα είναι πολλαπλάσια από τα δεύτερα.Όσον αφορά την χώρα μας πάντως (για να πούμε και του στραβού το δίκαιο), ροτβάϊλερ, πιτ μπουλ και αντίστοιχες ράτσες αποκτούνται σε μεγάλο βαθμό από άτομα με σοβαρά συμπλέγματα, που δυστυχώς ανατρέφουν ανάλογα και τα ζωντανά τους.Τέλος, ας σημειωθεί ότι σε διάφορες χώρες έχει απαγορευτεί η είσοδος συγκεκριμένων breeds, έχοντας χαρακτηριστεί ως επικίνδυνα.