Προς την MISS MH διαχειρίση του προσφυγικού στην Ελλάδα είναι της αποτροπής και της προσωρινότητας. Πλάνο ένταξης δεν υπήρχε ποτέ. Και αν τα τελευταία τρία χρόνια παρέχεται κάποιου είδους στέγαση και χρήματα σε ένα ποσοστό προσφύγων, είναι ένα προχώρημα αλλά δεν αρκεί. Οι εργαζόμενοι στις μκο δεν έχουμε το ρόλο να κρίνουμε και να αξιολογούμε πόσο κινητοποιημένοι ή μη είναι οι πρόσφυγες. Και τι είναι στην τελική κινητοποιημένος? Γιατί αν έχεις κάνει ένα ταξίδι προσφυγιάς με διάφορους κινδύνους αν θα ζήσεις μέχρι να φτάσεις , οκ θές και τον χρόνο σου. Κι αν δεν είναι κινητοποίηση να φύγεις από την Βαγδάτη , για να φτάσεις στο Κουρδιστάν και να χρειαστεί να φύγεις πάλι να πας στην Τουρκία για να φτάσεις απέναντι και μετά ακόμα πιο πέρα, τι είναι κινητοποίηση.Ας καταλάβουμε ότι δεν δουλεύουμε εκεί για να αποδείξουμε πόσο καλούς εργάτες –κακοπληρωμένους – θα τους κάνουμε, αλλά πώς θα παλέψουμε μαζί τους για στέγη, άσυλο, και αντίστοιχα σταθερές υπηρεσίες και παροχές. Ας κινητοποιηθούμε εμεις για αυτά, και ας μην αγχωνόμαστε για την κινητοποίηση των προσφύγων. Γιατί όλα τα έχουν οι πρόσφυγες, να έχουν και εμάς με το φακό να τους παρακολουθούμε πόσο πειθαρχημένοι σε εμάς είναι, ε πάει πολύ, δεν νομίζεις?