Εγώ αναρωτιέμαι, ποιός είναι το πραγματικό απόβρασμα της κοινωνίας; Αυτός που παίρνει τρεις κι εξήντα και δίνει το δέκα - δεκαπέντε τοις εκατό του μισθού του για να μετακινείται και αποφασίζει να μην κόψει εισιτήριο επειδή μπορεί να μην του έχει μείνει μία για να κόψει εισιτήριο (που είναι ούτως ή άλλως πανάκριβο);Ή αυτός που, από την ασφάλεια που του δίνει η σιγουριά ότι δεν πρόκειται ποτέ των ποτών να ανησυχήσει για την επιβίωση του ίδιου και της οικογένειας του, τσουβαλιάζει και όχι μόνο χαρακτηρίζει με απύθμενο θράσος αυτόν που δεν έκοψε εισιτήριο ως "απόβρασμα της κοινωνίας", αλλά θέλει να τον πείσει κιόλας, να τον αυθυποβάλλει να νιώθει ως απόβρασμα;Ειλικρινά, ποιος από τους δύο είναι το πραγματικό, το αυθεντικό, το ορίτζιναλ απόβρασμα;