Επιτρέπεται ένα απόσπασμα του Θανάση Τριαριδη ω οσιοι ιεροεξεταστες ή θα μας φάει η μαρμαγκα μαζί με τον σκαιο στιχοπλοκο;Εγκαυλος γαρ ο Παπαδόπουλος αλλά λατρεύει παροπλισμενους και ανενεργους θεούς, αν προσκυνουσε το πίσω θα ήταν μπροστά, ταγος και ταμπού, θεματοφυλακας της διαθήκης της Νέας αυγής που ξημερώνει. Αλλά πως να ταιριάξει στα στιχουργηματα του αντιπατριαρχια, εμφυλα στερεότυπα, εσωτερικό μισογυνισμο και κοινωνικό φύλο ένας WMHC προνομιούχος;Τεσπα, το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και οι αγαπημένες (το εννοώ) φεμινιστριες μασιουνται και φτυνονται από τα ιερατεια της νέας κοινωνικής μηχανικής, στιγματιζονται ως TERFs και ξυλοκοπουνται από τις νεότερες αγαπημένες "ευπαθείς" σεξουαλικες μειονότητες των trans γυναικών (ΧΥ κατά την ξεπερασμένη επιστημη της βιολογίας) https://www.newstatesman.com/politics/feminism/2017/09/trans-rights-terfs-and-bruised-60-year-old-what-happened-speakers-cornerΕπειδή όντως το απόσπασμα του Τριαριδη το έφαγε η μαρμαγκα (ήτοι λογοκρισία από τη σύνταξη) το ξαναστέλνω και παρακαλώ μην κατακρινετε την ελεύθεροστομια. Οι λέξεις δεν φταίνε σε τίποτα να πεθαίνουν πριν ειπωθούν. ή μόλις εμφανίζεται η Βεατρικη (αποσπασμα από έργο του Θανάση Τριαριδη) Ειναι πολύ σεξιστικό κυρία Κοκλα; Και μόλις τ’ άκουσε αυτά η Μπεατρίςκρεπαρισμένη άνοιξε το βρωμόστομά τηςκαι τον έλουσε πατόκορφα τον θλιβερό τον ποιητάκο,που έναν καιρό τής πούλησε και έρωτα στη Φιρέντσα –α, γέμισε ο κόσμος απ’ τα βρισίδια της,από το χώμα της γης μέχρι το τσιτωμένο δέρμα τ’ ουρανού: «Χαντούμαρε, κρετίνε, μαλακάνδρα,ευτυχώς που δεν σου κάθισα τότε στη Φλωρεντία,που μου ’θελες και Paradiso, ρε ξεφτίλα…Μόνο για Purgatorio είσαι αρκετός:πάνε, λοιπόν, και ζούφαξε σε μια γωνιά,και γράψε μαλακίες για τον Έμπυρο –πού το μόνο έμπυρο είναι τ’ αχόρταγο μουνί μου.Φεύγα, μαλακογκάβλη,και σάπισε μαζί με το μικρό πουλάκι σου,ψέλνοντας Δόξα εν Υψίστοις,φίφα, ε φίφα…» Αυτά τού φώναξε η Μπεατρίς του Ντάντε,μα εκείνος είχε χαθεί κιόλας από το ύψωμα:ω, μία ακόμη αιώνια αγάπη είχε πάψει –σιγά τα ωά… Κι η Βεατρίκη, η τρομερή ψωλοσυλλέκτρια,η δέσποινα και οδηγός του Paradiso,η διαρκώς αχόρταγη για φρέσκο κρέας,σκούπισε τον ιδρώτα τηςκαι τα πιτσιλισμένα αίματα από το πρόσωπο,κρέμασε την ψωλή του Βιργιλίου στο κολιέκαι μια και δυο συνέχισε την παγανιά της. ΤΈΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΟΥΝΙΟΎ Η ΔΌΞΑ