Κάποτε φίλος με τουριστική επιχείρηση μου μιλούσε για το όνειρό του να μπορεί να υπάρχει ένα ενιαίο θεματικό τουριστικό προϊόν. Πχ canyoning στη Νέδα, rafting στον Λούσιο, ιππασία στην Πύλο και cayaking στη Βοϊδοκοιλιά. Έτσι αντί να περάσεις ένα σαββατοκύριακο κάπου θα είχες μια εβδομάδα - δέκα μέρες στην Πελοπόννησο με μοναδικές δραστηριότητες. Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι η Πελοπόννησος όλη θα έχει ένα αξιοπρεπές οδικό δίκτυο και ότι δεν θα υπάρχει απλά ένας φοβερός δρόμος για την Καλαμάτα, τόπο καταγωγής του πρώην πρωθυπουργού.Ή ο θρησκευτικός τουρισμός που ανθεί μόνο στο Άγιον Όρος (που οι μισοί Έλληνες το σνομπάρουν ή/και το μισούν), Μετέωρα και Πάτμο. Δεν έχουμε κατανοήσει ότι η πρωτεύουσα της χώρας μας έχει άπειρες χιλιόχρονες εκκλησίες (Καπνικαρέα, Μορφοκκλησιά, Άγιοι Θεόδωροι, Ρηνάκι της Πλάκας κοκ). Το ίδιο -και ακόμα παραπάνω- και η πάλαι ποτέ συμβασιλεύουσα (εξού και το ανόητο "συμπρωτεύουσα" που είναι απλά μια υπόμνηση των χρόνων του "ένδοξου βυζαντινισμού"). Αλλά αυτό προϋποθέτει ότι τις αγαπάμε εμείς αυτές τις εκκλησίες και δεν βάζουμε πάνω τους πολιτικές αφίσες ή πανό, γκράφιτι, τάγκινγκ ή απλά τις σνομπάρουμε σαν να μην υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να περιηγηθείς στην Αθήνα με ασφάλεια. Να περπατήσεις πάνω σε υπαρκτά και υποτυπωδώς καθαρά πεζοδρόμια και δεν κινδυνεύεις να πας από μηχανάκι πάνω στο πεζοδρόμιο. Για να κάνεις ένα ενιαίο τουριστικό προϊόν πρέπει να μπορούν οι διάφοροι τοπικοί φορείς να δουν μια ολότητα και να μην ανταγωνίζονται μεταξύ τους σαν να είναι εχθροί. Πρέπει ο κεντρικός σχεδιασμός να έχει ένα υποτυπώδες όραμα. Πρέπει να έχεις αυτόνομη πρόταση και όχι απλά να αποκερδαίνεις από το γεγονός ότι όλοι οι γείτονές σου έχουν προβλήματα.Αλλά αν είχαμε τα ανωτέρω στον τουρισμό θα τα είχαμε και στους άλλους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής. Αλλά όταν λες να αγαπήσουμε αυτό που είμαστε γιατί μόνο τότε θα μπορέσουμε να βελτιωθούμε κάποιοι καταλαβαίνουν ότι είσαι εθνικιστής που μισείς τους άλλους... Βολεύει η λογική του να ακυρώνεις τους άλλους όταν εσύ δεν θες να μετακινηθείς και να πας μπρος.
