Η ευπρέπεια, ευπρέπεια ...αλλά η εκπούστευση, εκπούστευση. (Όταν βρίζουμε εμείς, μάλλον, δεν μετρά, τελοσπάντων. Πηγή: www.lifo.grΠέρα από ελληναράδικη νοοτροπία που απαντάται παντού στον δημόσιο λόγο, αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό κοινό χαρακτηριστικό πολλών από εκείνους που αναφέρονται συχνά στο δικαίωμα στην προσβολή, στο "in order to be able to think you have to risk being offensive" του Jordan Peterson, το οποίο πολλοί εξ αυτών εξασκούν με μεγάλη συχνότητα είτε ευθέως (όπως εν προκειμένω ο Καργάκος με το απόφθεγμα σοφίας), είτε συγκεκαλυμμένα μέσα σε μια επίφαση "ευπρέπειας", για να γίνει ο συχνά ισοπεδωτικός λόγος τους ευκολότερα αποδεκτός στην ομήγυρη (ψηφιακή ή μη) και να καλυφθεί τυχόν ένδεια (σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό) επιχειρημάτων. Μόνο που όταν αυτό το δικαίωμα το χρησιμοποιούν και άλλοι, όταν αυτή η προκλητικότητα (που συχνά μοιάζει να είναι αυτοσκοπός και - κυρίως - αυτοϊκανοποίηση για πολλούς ανθρώπους) τους γυρνάει μπούμερανγκ, όταν η (όποια) ένδεια επιχειρημάτων και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας που συχνά επιχειρούν για να στηρίξουν τα "επιχειρήματα" τους γίνεται φανερή, πολλοί εξ αυτών τείνουν να διαμαρτύρονται για το επίπεδο της συζήτησης που , φυσικά, δεν ταιριάζει στα δικά τους "standards". Μερικοί μάλιστα φτάνουν να ζητούν από άλλους (και μερικές φορές το καταφέρνουν) να επιβάλλουν την λογοκρισία που δεν μπορούν να επιβάλλουν οι ίδιοι. Πράγμα που μοιάζει εξαιρετικά υποκριτικό, don't you think; Προσωπικά προτιμώ την ευθύτητα που επέδειξε ο Καργάκος μιλώντας περί "εκπούστευσης". Δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του ο άνθρωπος. Κι ας το κουνούσε επιδεικτικά, όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι, μπροστά στην μούρη μας...Όσο για τους εθνικοπατριωτικούς αυνανισμούς περί Αμφιπόλεως, Μεγαλέξαντρου, εθνικών "ερέξιων", (ελληνιστί εγέρσεων – εξεγέρσεων μήπως;) και καταλήψεων που θα αλλάξουν "άρδην" το φρόνημα των ελλήνων και δη της νεολαίας, τι να πει κανείς; Μαύρη μαυρίλα…