Να το δούμε λιγάκι κυνικά; Η φιλελεύθερη δημοκρατία, με τα δικαιώματά της, υπήρξε ιδανική για κοινωνίες που είχαν κατακόρυφη αύξηση παραγωγής και στόχευαν σε διεύρυνση της καταναλωτικής βάσης. Σήμερα όμως δικαιώματα και καταναλωτισμός σημαίνουν εμπορικά ελλείμματα για τη Δύση. Το 1980 το ΑΕΠ της Ιταλίας ήταν μεγαλύτερο από της Κίνας. Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;Εμφανίζοντας τον Trump, ή τη θρησκεία, σαν οπισθοχώρηση, είναι σαν να υπονοούμε πως μπορούσαμε να συνεχίσουμε όπως ήμασταν κι απλά κάτι μας ήρθε και κάναμε πίσω. Όμως δεν είναι έτσι. Η Δύση είναι αναγκασμένη να θυμηθεί αξίες και οικονομικές πολιτικές που δεν είχαν κανένα νόημα όταν ο κόσμος τής ανήκε, γιατί πολύ απλά, πια δεν της ανήκει.