Ευχαριστώ για την συνέχιαση της κουβέντας με νέα συναρπαστικά δεδομένα!(Η γιαγιά μου είχε "κολλήσει" tapeworm κι έχει μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα μεθοδολογία -ολίγον αηδιαστική- να απαλλαγείς από αυτό!)Είναι σίγουρο ότι η τελετουργία της ομορφιάς δυσκολεύει την ζωή μας. Όμως εδώ έχω να προσθέσω το εξής καινοφανές. Η τελετουργία είναι κάτι που χρειάζεται στην ζωή μας και στις κοινωνίες όπου δεν υφίσταται στην καθημερινότητα με άλλους τρόπους (πχ. θρησκεία) οι άνθρωποι βρίσκουν τρόπους να την εντάσσουν. Η θεωρία μου περί αυτού είναι διότι έχουμε όλοι ένα ψήγμα μαζοχισμού μέσα μας το οποίο τρέφεται με την τελετουργία. Η τελετουργία είναι αφενός ταξινόμηση στο χάος και αφ'ετέρου ανάγκη κάθαρσης μέσα από το χάσιμο του εαυτού (συνήθως αυτό πετυχαίνεται ιστορικώς είτε με ναρκωτικές ουσίες είτε μέσω πόνου είτε μέσω altered states που προκύπτουν από τελετουργίες όπως δλδ. μέσω της θρησκείας). Η τελετουργία της ομορφιάς ή μάλλον το τελετουργικό της επίτευξης της ομορφιάς επομένως οφείλει σαν μαζοχιστική ανάγκη να είναι επώδυνο ή δυσάρεστο ("μπρος στα κάλλη τι'ναι ο πόνος"). Η δυσαρέσκεια που προκαλεί αποτελεί μέρος της ικανοποίησης ότι θυσιάζουμε σε μια ανώτερη δύναμη (αφού αλλιώς δεν θυσιάζουμε σε ανώτερη δύναμη) κι έτσι βρίσκουμε την θέση μας (την υπό) μέσα στο σύμπαν και νιώθουμε ότι "όλα εν σοφία εποιήθησαν". :)Πιστεύω λοιπόν ότι η κάθε αποτρίχωση με κερί και το κάθε κομμωτικό ξεμάλλιασμα έχει κάποια κρυμμένη αξία από πίσω. Αλλιώς τόσες γενιές ανθρώπων θα τα είχαν καταργήσει. Ιδιαίτερα μιας και τα ανταποδοτικά αποτελέσματα δεν είναι τόοοοοοοσο πια τεράστια. Παρακάτω. Για την Καυκάσια το αναφέρω χάριν ευκολίας. Στο διάγραμμα πχ. εννοώ τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς ενώ διαχωρίζω τους σημητικούς (οι οποίοι παρεμπιπτόντως αντλούν στα δικά μου μάτια την γοητεία και "ευθραυστότητά" τους από τα μάτια τους τα λαγγεμένα κι υγρά κι όχι από τον τόνο του δέρματος που μπορεί να είναι όσο σκούρο θέλει). Τέλος όποτε θες συζήτηση εδώ είμαι.