.."Ο Μελιος απ' τη θεση του εμεινε στην αρχη αφωνος. Υστερα, αρχισε σιγα σιγα να καταλαβαινει..Καποιοι ανθρωποι, που δεν ηξερε ποιοι, ουτε για πιο λογο, σκαβανε αναμεσα απ' τους ανθρωπους χαντακια, σηκωναν αξεπεραστα βουνα.Ποιοι ηταν και γιατι το κανανε; Ενα μονο καταλαβαινε. Οτι σ'αυτη τη ζωη ειχε ο καθενας τη θεση του, που δεν ηταν ομοια για ολους. Τωρα, ποιος ηταν αυτος που μοιραζε τις θεσεις;..Μηπως ο θεος; Μα οι μεγαλοι, εξον απ' τ'αλλα κακα που κανανε, κανανε και τουτο:Φτιαξανε το θεο συμφωνα με το μποι τους και δεν περισσευε θεος για παιδια. Τουρθε να ξεφωνισει. Να ξεφωνισει την αδικια.Υστερα εσφιξε τα χερια του. Και τοτε, για πρωτη φορα, ανακαλυψε οτι η μονη δυναμη, που μπορουσε να στηριζεται, ηταν μεσ' τα χερια του.Ηταν ο εαυτος του. Ο μικρος φτωχος εαυτος του. Κανενας αλλος. Μενελαος Λουντεμης.αποσπασμα:"Ενα παιδι μετραει τ'αστρα"Πεθανε σαν σημερα 22-1..του 1977Αυτό τον καιρό βρίσκομαι σε χειρότερη κατάσταση από εσένα . Προσπάθησε , βγες έξω, σκέψου θετικά, η ζωή είναι ένα δώρο. Σου εύχομαι σύντομα να το ξεπεράσεις. Δεν είσαι μόνη
Σχολιάζει ο/η