Διαβάζοντας αμέτρητες εξομολογήσεις για μοναξιά, απόρριψη και εγκατάλειψη, απορώ πώς γίνεται να μιλάμε για μία καλή σχέση όπως βλέπω (δεν αναφέρεις κάποιο πρόβλημα) και να προκύπτουν ανησυχίες και αμφιβολίες. Εδώ πέρα κολλάει νομίζω το ''κλαίνε οι χήρες, κλαίνε κι οι παντρεμένες''... Ζήσε το κοπέλα μου και όλα θα φανούν στην πορεία...