(α) Δεν φταις εσύ για το περιβάλλον που μεγάλωσες. Οι γονείς είναι κάποιοι άλλοι άνθρωποι με δικά τους προτερήματα και αδυναμίες και έχουν πεπερασμένες ικανότητες. ΔΕΝ αποτελούν πρότυπα. Επαναλαμβάνω: ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΤΥΠΑ. Η εμπέδωση αυτής της πραγματικότητας (μέχρι το μεδούλι όμως...) είναι ουσιώδες βήμα της προσωπικής σου ωρίμανσης. ΔΕΝ τους ανήκεις και ΔΕΝ είσαι εδώ για να τους διασκεδάζεις και να τους ικανοποιείς ή για να εκπληρώνεις τα προσωπικά τους όνειρα.(β) Έχεις αξία ως ξεχωριστό ανθρώπινο όν και σίγουρα έχεις τα δικά σου ταλέντα. Βρες τα. (γ) Βρες τι σε κάνει ευτυχή στη ζωή και κυνήγησε το.