Ταυτίζομαι 100%.Έτυχε να κάνω σχέση με ένα τέτοιο άτομο,το οποίο χαρακτηριστικό αποδείχτηκε φυσικά στη πορεία.Είναι κρίμα πολύ κρίμα, που υπάρχουν άτομα που ο φόβος τους ειναι μεγαλύτερος από την αγάπη τους γενικώς.Τόσο προς το άλλο άτομο,όσο και προς τον εαυτό τους.Προτιμούν να βολευτούν στη φυλακή του φόβου τους,γιατί για προσωπική υποδούλωση πρόκειται,παρά να επιλέξουν την αγάπη,την απελευθέρωση απο την σκλαβιά του φόβου.Θέλει όμως ΘΑΡΡΟΣ να αγαπάς και αρκετοί προτιμούν το βόλεμα,ειναι πιο ασφαλές και ακίνδυνο.Γιατί όταν αγαπάς ρισκάρεις να εκτεθείς,να γίνεις ευάλωτος.Ο,τι αξίζει όμως θέλει κόπο και τίποτα δε δίνεται απλόχερα.