Είναι δύσκολο να συνυπάρξεις με τους γονείς σου,σε κάθε ηλικία, από τα 18 κ μετά(ίσως κ νωρίτερα). Ανάμεσα στο «άντε παιδί μου να βρεις την τύχη σου»,που ισχύει σε άλλες κοινωνίες και το ασφυχτικό αγκάλιασμα της ελληνικής οικογένειας,υπάρχει ένα χρυσό μέτρο,που αφήνει και το παιδί να ανπνεύσει κ την μάνα να ζήσει. Οι περισσότερες μάνες, προσπαθούν ενοχικά να ανταποκριθούν σ ένα φυτεμένο από νωρίς στο κεφάλι τους «πρότυπο», ταυτίζοντας την ύπαρξη κ την αξία τους ως άτομα, με την αδιάλειπτη,υστερική φροντίδα για τα παιδιά τους. Βάλτε τα όριά σας, με τον καλύτερο τρόπο που μπορείτε. Δεχόμαστε ευχάριστα την μητρική (κ γονική) προσφορά αλλά θέλουμε κ σχέση μαζί τους μόνο όποτε νιώθουμε εμείς την ανάγκη.. Ποιός είπε ότι είναι εύκολο;(ΚΑΙ για την μάνα!)