Συννεφιά αν όντως είναι έρωτας μια τέτοια περίπτωση κάνεις την καρδιά σου πέτρα είσαι ειλικρινής με την κολλητή σου και αυτή θα καταλάβει. Αν δεν καταλάβει το πρόβλημα είναι δικό της. Σκέψου όμως και μια διαφορετική σκοπιά στην κατάσταση όπως την περιγράφεις. Η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση είναι περίπλοκη και αν, λέω αν, στην περίπτωση που ο έρωτας αυτός δεν είναι τόσο έρωτας δεν βρίσκω κι εγώ δίκαιο να περιμένεις από τους άλλους να ανέχονται καταστάσεις που εσύ έχεις απορρίψει για να ζήσεις εσύ κάτι που έχεις ονομάσει έρωτα αλλά κρύβει πίσω του κάτι άλλο. Και όλα αυτά στην περίπτωση που τον πρώην τον έχεις απορρίψει εσύ. Γιατί στην περίπτωση που σε έχει απορρίψει ο πρώην καταλαβαίνεις ότι η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο γιατί βάζουμε στο παιχνίδι κι έναν πληγωμένο εγωισμό. Μιλάς για μια κατάσταση ιδανική που δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα θεωρώ. Εδώ με άγνωστο κάνεις σχέση και βλέπεις ότι παλεύει με φαντάσματα του παρελθόντος πόσο μάλλον αν το φάντασμα βρίσκεται στην καθημερινότητά σου. Και οκ υπάρχει ο έρωτας ο ένας και μοναδικός αλλά υπάρχει και ο έρωτας μπαλόνι που ξεφουσκώνει και μένεις αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα που έχεις δημιουργήσει. Εγώ αναφέρομαι στη δεύτερη περίπτωση και λέω ότι είναι λίγο εγωκεντρικό για να ζήσεις μια περιπέτεια με κάτι που έχεις βαφτίσει έρωτα να δημιουργείς μια πραγματικότητα που επηρρεάζει και το φιλικό σου περίγυρο. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση ο Parisios το έθεσε πολύ σωστά.