#3 Θα ρισκάρω να πω τη γνώμη μου. Από τη μια είναι σαφές ότι θες να βοηθηθείς. Δεν θα έμπαινες σε όλη αυτή τη διαδικασία αν δεν ήθελες. Έχεις περάσει σοβαρή κατάθλιψη, ξέρεις πως είναι και δεν θες να σου ξανασυμβεί. Από την άλλη νομίζω ότι φοβάσαι να βγεις τελείως από αυτή την κατάσταση. Έχεις τις καταθλιπτικές τάσεις από παιδί, όπως λες. Έχεις μάθει να ζεις έτσι. Αν φύγουν εντελώς, τι; Πώς θα είναι η ζωή; Το άγνωστο, ακόμα και για καλύτερο, είναι τρομακτικό. Νομίζω λοιπόν ότι όντως σαμποτάρεις σε κάποιο βαθμό την θεραπεία σου. Και θα ρισκάρω περισσότερο υποθέτοντας ότι η στιγμή που "αποχωρείς" κάθε φορά από την ψυχοθεραπεία δεν είναι τυχαία. Νομίζω ότι φεύγεις σε κομβικά σημεία της θεραπείας, εκεί που αρχίζει να γίνεται πιο ουσιαστική δουλειά. Ίσως. Μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω.Δεν είναι εύκολη υπόθεση η ψυχοθεραπεία. Θέλει και τόλμη εκτός των άλλων. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!