#5 Θα ήθελα απλά να αναρωτηθείς αν ο πατέρας σου ξύπνησε ξαφνικά ένα πρωί και έγινε ο αλκοολικός που γνώρισες. Ήταν ένας καλός γλυκός άνθρωπος και ξαφνικά ένα πρωί ξύπνησε ως άλλος Mr. Hyde ο αλκοολικός με τις εξάρσεις θυμού, επιθετικός και δημιουργώντας προβλήματα σε αυτόν και τους ανθρώπους του; Και τί φαντάζεσαι; Ότι η μαμά σου είδε αυτόν τον άνθρωπο και τον αγάπησε και έκανε μαζί του παιδιά; Μήπως όταν τον γνώρισε ήταν ένα καλό παιδί που απλά κάποιες μέρες της εβδομάδας του ξέφευγε λίγο το ποτό; Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αν σήμερα είναι ένας ευχάριστος τύπος που απλά κάποιες φορές πίνει πολύ, τίποτα δεν σου εγγυάται ότι αυτό δεν θα εξελιχθεί σε κάτι άλλο που θα σου θυμίζει τον πατέρα σου. Ακόμα και μόνο το αλκοόλ που ήδη καταναλώνει μπορεί να τον φέρει εκεί σε μερικά χρόνια. Μάλλον το έχεις καταλάβει όμως, και για αυτό ανησυχείς, σωστά; Επί του πρακτέου τώρα. για αν δεις αν πίνει πολύ υπάρχουν πολλά στοιχεία στο διαδίκτυο με το τί σημαίνει υπερβολική κατανάλωση (ο ΠΟΥ είναι μια πρώτη πηγή). Επίσης μπορείς να βρεις στοιχεία που να αναγνωρίσεις τί στοιχειοθετεί αυτό που λέμε εξάρτηση από το αλκοόλ και να ξέρεις ότι αυτά δεν έχουν να κάνουν με αυτή καθαυτή την ποσότητα αλλά με το πόσο επηρεάζει τη ζωή του όπως σου επεσήμανε η Λένα. Τυχαίνει να γνωρίζω αρκετά για το θέμα και θα εκφράσω την παρακινδυνευμένη άποψη με τα λίγα στοιχεία που διάβασα, ότι ο φίλος σου έχει ήδη ένα θεματάκι που ίσως με τα χρόνια εξελιχθεί. Το γεγονός ότι δεν το παραδέχεται δεν σημαίνει τίποτα, η απουσία εναισθησίας , ή πιο απλά η άρνηση είναι ένα πολύ συνηθισμένο στάδιο. Άρα με αυτά τα δεδομένα αποφάσισε αν σε παίρνει ψυχολογικά να μείνεις σε μια σχέση στην οποία αν προχωρήσει πιθανόν να φτάσεις να αναπαράγεις αυτό με το οποίο μεγάλωσες, ρισκάρεις δηλαδή να γίνεις η μητέρα σου. Αν νοιαζόμουν μόνο για σένα θα σου έλεγα πάντως να μην το ρισκάρεις και να φύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω. Αν παρόλα αυτά επιμένεις, παρόλο που είσαι ευάλωτη σε αυτέ τις καταστάσεις, θα σου πρότεινα να μιλήσεις με έναν καλό ψυχίατρο που ξέρει και ψυχανάλυση, για να λύσεις τις απορίες σου και να δεις αν μπορείτε μαζί να κάνετε κάτι για αυτόν. Ίσως να αξίζει να τον δεις ούτως ή άλλως να τον δεις και μόνο για σένα γιατί το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες σίγουρα σου έχει αφήσει σημάδια, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιείς. Για παράδειγμα αν και είναι ίσως πολύ τραβηγμένο, για μένα παίζει και το ενδεχόμενο, η σχέση του με το αλκοόλ να σε τράβηξε σε αυτόν. Σε κάθε περίπτωση δεν χάνεις κάτι να μιλήσεις με ειδικό για όποιον από τους δυο λόγους κρίνεις σκόπιμο.Αν πάλι νοιαζόμουνα εξίσου και για τους δυο σας θα σου έλεγα να φύγεις, αλλά πριν φύγεις ενημέρωσε κάποιον δικό του (μάνα, αδέρφια, φίλους) για το πρόβλημα που εντοπίζεις προτείνοντάς τους να έχουν αυτοί τον νου τους. Αν αυτό το παιδί βοηθηθεί νωρίς, ίσως να έχει ελπίδα. Αλλά το να προσπαθήσεις εσύ να τον βοηθήσεις είναι σαν να παλεύεις να σώσεις κάποιον που πνίγεται ενώ δεν ξέρεις καλό κολύμπι.
