θυμάμαι την προβολή στο εμπρός ...δεν μπορώ να πω ότι είχα συγκλονιστεί [η αλήθεια είναι ότι μού άρεσε πάρα-πάρα-πάρα πολύ η αλλοκοτιά-περφόρμανς το "Αφροδίτη (ένας αξερεύνητος πλανήτης)" και μάλλον όλα τα υπόλοιπα μού φαίνονταν υποδεέστερα, αν εξαιρέσουμε τον γλυκούλη τύπο με την ερωτική εξομολόγηση "ροζ-ροζ-ροζ" (ωραίες εποχές)].Πάντως, όλα αυτά παραμένουν πολύ ειδικού κοινού και ενδιαφέροντος. Ειδικά σε ανθρώπους που έχουν την τάση/ανάγκη για αποκωδικοποίηση του κόσμου μονίμως μέσω ενός binary συστήματος (καλό/κακό, άσχημο/όμορφο, σωστό/λάθος, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.) δεν ξέρω τι/αν θα έχει να προσφέρει κάτι το εν λόγω, πλην ενός ασαφούς hazyness, πιθανότατα "παρεξηγήσιμων" εικόνων και ερεθισμάτων. Εκτός κι αν μπει μπόμπα στο διιστικόν, κάτι που δεν είναι καθόλου απλό.Πάντως έχει ενδιαφέρον.
