Ναι, είχαν δίκιο όσοι την έκραξαν. Δεν στέκομαι καν στο αν της έφταναν ή όχι τα λεφτά για να ζήσει πλουσιοπάροχα. Αυτό που πραγματικά με φρίκαρε ήταν το βάθος της σαχλαμάρας και της απουσίας κριτικής σκέψης. Ντρεπόταν, λέει, να μπει στο μετρό δωρεάν. Αλλά δεν ντρεπόταν να ανεβοκατεβαίνει Αθήνα – Θεσσαλονίκη με δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια. Πως και έτσι; Ωραία λογική του τύπου "ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στο αλεύρι".Παραχώρησε, λέει, στο κόμμα της το αυτοκίνητο και τον ένα συνεργάτη. Από πού κι ως που; Αυτά τα προνόμια προορίζονται για να κάνει (υποτίθεται) καλύτερα τη δουλειά της. Αν τα είχε παραχωρήσει σε συγγενείς και φίλους θα ήταν το ίδιο άστοχο και απαράδεκτο. (Μιας και το αναφέρω, είναι μεγάλη ντροπή και για το Ποτάμι που της ζήτησε τον ένα συνεργάτη της).Τι να πω και για τα ρούχα που αγόραζε γιατί δεν προλάβαινε να πλύνει και να σιδερώσει (ενώ εμείς προλαβαίνουμε) και για τα ταξί που έπαιρνε επειδή δεν είχε χρόνο για ΜΜΜ (επειδή εμείς παίρνουμε λεωφορείο για να σκοτώσουμε την ώρα μας) και για δέκα ακόμα κοτσάνες, μέχρι να φτάσει στο φινάλε που με πέθανε. Δεν ξέρει, λέει, πότε θα ξαναπληρωθεί. Εντάξει, ουδέν σχόλιο.