Οι νεώτερες γενεές δεν νομίζω να έχουν κάποιο σοβαρό θέμα με το φαγητό του στρατού,η ποιότητα είναι σε γενικές γραμμές καλή,μόνο στην ποσότητα τα χαλάμε λιγάκι,αλλά το κράτος την έχει έτοιμη την δικαιολογία("βάσει επιστήμης,αυτή είναι η ποσότητα τροφής που χρειάζεται ένας ενήλικας για την στοιχειώδη επιβίωση" κι άλλες τέτοιες μπαρούφες...)!Δώσε κάτι παραπάνω,βρε!Θυμάμαι νεοσύλλεκτος στο Μαυροδένδρι Κοζάνης τέλη του 2003,είχαμε εξαιρετικό και μπόλικο φαγητό σε καθημερινή βάση.Ούτε στην φοιτητική λέσχη(Α.Π.Θ.)τέτοια περιποίηση!Στην μονάδα προσγειώθηκα στην πραγματικότητα,μιας και είχα την ειδικότητα του σιτιστή κιόλας,τρομάρα μου και των υπολοίπων φαντάρων!Είναι δύσκολο αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή(κι εννοώ για καμιά 20αριά χρόνια)το είχες έτοιμο στο χέρι,χωρίς να μπαίνεις στον κόπο ούτε καν να αναρωτηθείς πώς έφτασε μέχρι το πιάτο σου,τώρα,μέσα σε ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και για τους επόμενους μήνες,να είσαι υπεύθυνος,ώστε να το έχουν 300 άτομα!Κόντεψα να τρελαθώ!Οι υπόλοιποι 300 της μονάδας συνέχιζουν να ζουν στην ευλογημένη άγνοια σχετικά με το άγχος της προετοιμασίας και οι σιτιστές ενηλικιώνονται απότομα!Να τους σκέφτεστε κι αυτούς όταν ξεσπάτε για τα μαγειρεία στο στρατό!Αυτό,πάντως,που μου έκανε άσχημη εντύπωση δεν είναι όλα αυτά τα συνηθισμένα παράπονα(βρωμιά,σκυλιά,γκοτζίλα κ.τ.λ.),αλλά όόόλα αυτά τα κακομαθημένα παλιόπαιδα που έβγαζαν αρκετή από την πτωχοαλαζονεία τους στους εστιάτορες.Μας μιλούσαν,όπως μιλούσαν και στην μαμά τους,η οποία τους σέρβιρε μέχρι να καταταγούν!Τέτοιο θράσος!Για να μη μιλήσω για την πείνα τους:εγώ ήμουν χοντρός,αλλά αυτοί έτρωγαν λες και έτρωγαν για πρώτη φορά στη ζωή τους!Για να αναφερθώ,πάντως,και στο θέμα του άρθρου:αγαπημένα φαγητά κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο,παστίτσιο και,προπάντων,η ομελέτα!Σαν την ομελέτα του στρατού δεν έχει!Ολόκληρα ταψιά έτρωγα!!'Οπως έτρωγα και ολόκληρες κονσέρβες με κασέρι!Από κακό φαγητό δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο,μόνο τα κακομαγειρεμένα να φοβάσαι,που σημαίνει:αν πέσεις σε κακό μαγειρα θα υποφέρεις...