Iris, απαντώ στο τελευταίο σου σχόλιο, δεν μου βγάζει "απάντηση", δεν ξέρω γιατί. Αλλιώς τα βλέπουμε τα πράγματα. Η διαφορά μας είναι πως δυσκολευομαι να ζητήσω απο ανθρώπους οι οποίοι έχουν ήδη υπηρετήσει με υπομονή το θλιβερό καθημερινό τους καθεστώς, να συνεχίσουν έτσι με φόβο μήν χάσουν αυτά τα λίγα. Επιλέγω η στάση μου να είναι η σιωπή.Απέυχομαι το πουτάνα όλα, δεν έχω νιώσει στο πετσί μου την απόγνωση, σέβομαι όμως αυτόν που την έχει βιώσει, δεν μπορώ να στο εξηγήσω διαφορέτικά, καλό βράδυ