Δυστυχώς μεγάλο τμήμα του μεριδίου αυτου του πληθυσμού είναι νεολαίοι, ηλικίας ως 30 περίπου που πράγματι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις πρόσφατες "εξελίξεις" (εξελίξεις τρόπος του λέγειν, μιας και είδαμε την φτιάση, αλλά εκείνοι δεν το ξέραν). Η λογική αυτού που λέω βασίζεται συγκεκριμένα στα εξής.1.Οι ηλικίες αυτές είναι που κατ'εξοχήν "χρεώθηκαν" την απουσία ελπίδας, με την έννοια στην περίπτωσή μας ότι "ελπίδα" αποτελεί η "δουλίτσα" πάνω στο αντικείμενο που σπούδασαν (λες και είναι έγκλημα καθοσιώσεως να δουλέψεις σε κάτι άλλο, όχι απαραίτητα να τυλίγεις σουβλάκια) με μισθό να πέφτει βρέξει-χιονίσει και το δικαίωμα να κατηγορούμε "τα κακά τα αφεντικά*". Περίπου δηλαδή το όνειρο του δημοσίου υπαλλήλου που γαλούχησε γενιές και γενιές. "Εσύ τώρα που έρχεσαι να μου το στερήσεις θα δεχθείς την μήνιν και μην τολμήσεις να πεις "κιχ", έζησες σε εποχές χλίδας, εγώ πότε θα ζήσω τα νειάτα μου;;;" Λίγο να διαβάσει κανείς τις Εξομολογήσεις του LIFO (που κυριαρχούνται από νιάτο) το βλέπει ως μοτίβο. 2.Οι νέοι είναι κατά τεκμήριο ιδεαλιστές, Γι'αυτό και θεωρούν ότι η ολική καταστροφή, το σημείο μηδέν, η δραχμή κλπ. θα είναι -υποτίθεται- η απαρχή ενός καλύτερου αύριο. Φυσικά βοηθά η τσιτατολογία "η πιο σκοτεινή νύχτα είναι πριν ξημερώσει", "πρέπει να πιάσεις πιάτο για να βγείς στην επιφάνεια" κλπ. κλπ. πού τόσο συγκινούν τις νεανικές ψυχές του Facebook! Φυσικά έτσι μουρόχαβλα σκεφτόμουν κι εγώ στα νειάτα μου, άλλο που τότε ήταν άλλοι οι καιροί και δεν επηρρέαζα απολύτως κανέναν σε πολιτικό/κοινωνικό επίπειδο με αυτές μου τις ονειροπαρμένες απόψεις.3.Σε μεγάλο ποσοστό η ελληνική οικογένεια λειτουργεί ως κυματοθραύστης σε καταστάσεις που άλλοι νέοι σε άλλες χώρες (και ευρωπαϊκές) αναγκάζονται να βιώσουν πολύ νωρίς και να δουν κατάματα την αλήθεια. Εδώ το να τυρβάζουμε περί όνου σκιάς είναι ακόμα μια πολυτέλεια που περνάει (κι αυτό για όλα τα ηλικιακά γκρουπ, δεν βγάζω ούτε τον εαυτό μου απέξω). Με το πληκτρολόγιο κατοχυρωμένο λοιπόν και το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι, έστω και με σάντουιτς, έστω και χωρίς εξόδους και χωρίς καινούργια ρούχα, μπορούν να αγανακτούν. Η δυστυχία αυτής της "χαμένης γενιάς" είναι ότι ενώ δεν φταίνε προσωπικά για όσα τους επισυμβαίνουν (κι αυτό τους το αναγνωρίζω με ειλικρινή συμπάθεια και τους διαβεβαιώνω ότι δεν συνετέλεσα προσωπικά στο παρόν τους) με την μοιρολατρική αυτή στάση που δεν πατάει πουθενά στον ρεαλισμό υπογραφουν και το ζοφερό της μέλλον. Δυστυχώς με το να Αλβανοποιηθούμε (γιατί το "πουτάνα όλα" εκεί οδηγεί) το πολύ πολύ σε 40 χρόνια να μπορούμε να πάμε οικονομικοί μετανάστες μέχρι την Κύπρο. Δεν νομίζω ότι αυτό ονειρευοσαστε, σωστά;*Υποσημείωση. Σε όλα τα μέρη του ανεπτυγμένου δυτικού κόσμου θεωρείται καλό να υπάρχουν επιχειρήσεις και να δίνουν δουλειά στον κόσμο (Εννοείται ότι υπάρχουν και κακά αφεντικά, δεν το αρνούμαι, μιλάω όμως για τον κανόνα). Μόνο στην Ελλάδα όποιος είναι εργοδότης φτύνει αίμα και σιχτιρίζει την ώρα και την στιγμή που διάλεξε να κάνει επάγγελμα και έχει και να ακούει τους ερζάξ αριστερούς να τον ψέλνουν ότι "πίνει το αίμα του λαού". Τωρα που θα κλείσει και το τελευταίο ψιλικατζίδικο να σας δω. Θέλετε αλήθεια να δουλεύετε για τις πολυειθνικές που προωθούν τον καπιταλισμό;;
