Ναι, τότε θάμουνα νέος άντρας κάπου στα 27.Η ερμηνεία της Βενετσάνου μου φάνηκε ύστερα στο δίσκο λίγο επική, ενώ της Αλεξάνδρας είχε μιά αυθάδεια της δροσιάς, ίσως και μιάς εξέγερσης, που ταίριαζε γάντι στην φαντασιωμένη από μένα περσόνα της Μαριάνθης.
Σχολιάζει ο/η