#6 Έμενα κι εγώ κάποτε κοντά σε εκκλησία. Το χαρμόσυνο το συνηθίζει κανείς, μα εκείνο το πένθιμο της Μ. Παρασκευής δεν αντεχόταν με τίποτα, σκέτη ημικρανία!