Πολύ ωραίες όλες οι απαντήσεις σήμερα!Για την #3 θα ήθελα να προσθέσω: Δεν είναι απαραίτητο ότι είσαι παρανοϊκή. Μπορεί η τύπισα να έχει όντως τα χαρακτηριστικά που περιγράφεις, και μπορεί επίσης να τα ντύνει με ένα αλλαζονικό υφάκι, που συχνά προκαλεί εμετό. Έχω γνωρίσει διάφορους τέτοιους ανθρώπους. Ενώ είναι ωραίο (και φυσικό) να χαίρεσαι με την προαγωγή του άντρα σου, το καινούργιο σου πρότζεκτ, την άριστη έκθεση του παιδιού σου, οι εν λόγω περιπτώσεις το πλασάρουν με τέτοιο τρόπο, λες και περιμένουν να τους δοξάσεις, λες και μειώνουν αυτοστιγμή οποιονδήποτε βρίσκεται γύρω τους. Με δεδομένο αυτό, όσα είπαν οι άλλοι είναι πολύ σωστά. Και δίκιο να έχω, υπάρχει κάποιος λόγος που σε απασχολεί αυτή η συμπεριφορά τόσο, μα τόσο πολύ που σου χαλάει τη διάθεση, αντί να αξίζει από μέρους σου απλά ένα Α! ήρθε η τάδε, άντε να ακούω τώρα το μισάωρο λογύδριο για τό'να της και τ'άλλο της.#4 Ο συνεχόμενος θυμός/ή και εκνευρισμός, είναι μια κατάσταση που δύσκολα αντέχεται. Συνήθως προκαλεί αφόρητη κούραση, καταπόνηση του νευρικού συστήματος, και απιυδισμό και παραίτηση. Οπότε, όποιος και αν είναι ο λόγος που καταπιέζεσαι, έχεις αγαπητη την ειλικρινή μου συμπόνια.Μπορεί να εκτονώνεις την κατάσταση με χαρά, ή με ψευδή ευγένεια, ή όπως αλλιώς νομίζεις. (Τί είναι άραγε καλύτερο; Να διαολοστείλεις τον χ/ψ υπάλληλο για μία μικρότητα-που είναι άραγε μικρότητα; ή να σφίξεις τα δόντια και να πεις ευγειρωνικά "ευχαριστώ για την εξυπηρέτηση"; δεν ξέρω.)Όμως, το σημαντικό είναι να καταλάβεις ότι όποιες και αν είναι οι αφορμές, συνήθως υπάρχει βαθύτερη αιτία που πυροδοτεί το συνεχόμενο-μία κατάσταση που ξεπερνά τα όριά σου (είτε πρόκειται για σχέση, συνθήκες εργασίας, ψυχολογικό τραύμα, κλπ), και πρέπει να βρεις και να αντιμετωπίσεις έτσι ώστε να είσαι εσωτερικά και αληθινά ήρεμη.