Το άρθρο το διάβασα, αλλά νομίζω είναι περιττό και δεν ξέρω σε ποιο κοινό απευθύνεται. Για μένα π.χ. που το γουστάρω πολύ που είμαι γονιός, το να μου λέει ο άλλος "δε θέλω να γίνω γονιός γιατί δε μου αρέσει να αλλάζω πάνες/ να ξυπνάω μέσα στη νύχτα κλπ" είναι σαν να μου λέει "Δε θέλω Bugatti γιατί κάνει πολλή φασαρία/ καίει πολλή βενζίνη κλπ". Εννοώ δηλαδή, ότι για αυτόν που δε θέλει παιδιά, μετράνε πάρα πολύ πράγματα, που για έναν "πορωμένο" γονιό δεν μετράνε καθόλου. Αλλά στον γονιό, και σε κάθε τρίτο, ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ γιατί δεν θέλει ο άλλος να κάνει παιδί. Για μένα είναι παγίδα να μπαίνεις στο τριπάκι να βρεις επιχειρήματα. "Δεν γουστάρω να κάνω παιδιά." Τέλος. Αν κάποιος ρωτήσει γιατί, δεν χρειάζεται κανένα άρθρο, πες απλά "Γιατί έτσι/ Γιατί κλάνει το γατί/ Εσένα τι σε κόφτει", ό,τι σου βρεθεί εύκαιρο βρε αδερφέ. Αλλά είναι τόσο προσωπική η απόφαση, που δεν πρέπει να την δικαιολογήσεις σε κανέναν.