Στην Ελλάδα είναι θεμιτό να πληρώνουμε τιμές αρχηγού κράτους για λείψανα, να εκτιθέμεθα δημοσίως σε λατρευτικές δεισιδαιμονίες, να έχουμε καταλύσει την ανεξιθρησκεία με απαγόρευση να φτιαχτεί τζαμί ή κρεματόριο, να προσηλυτίζουμε βαφτίζοντας νήπια, να διδάσκουμε το μίσος προς κάποιες κοινωνικές ομάδες χωρίς καμία συνέπεια με βάση τον ρατσιστικό νόμο που ισχύει επιτέλους και στο Ελλάντα αλλά δεν αγγίζει τους παπάδες… και το ουσιαστικό μας πρόβλημα είναι να μην προσβάλλεται ο διερχόμενος παπάς από μια εγκατάσταση μοντέρνας τέχνης. Και μετά μου λες εσύ να αισθάνομαι περήφανος Έλληνας όταν ντρέπομαι να πω πως είμαι άνθρωπος. Όσο κακόγουστο και να ήταν το έργο (για μένα είχε κάτι να πει και δεν ήταν κακόγουστο, απλά επιθετικό) είχε λόγο ύπαρξης όπως και κάθε έργο τέχνης. Αλλά ζούμε στην χώρα που όταν ο Βαρώτσος έστησε τον Δρομέα (το αγαπημένο μου μοντέρνο έργο σε όλη την Αθήνα με τεράστια καλλιτεχνική αξία) υπήρξαν κραξίματα και αντιδράσεις γιατί το είχαν βρει κακόγουστο έκτρωμα και δεν το θέλαν στην γειτονιά τους. Τελικά ο συνδυασμός απουσίας καλλιτεχνικής προσλαμβάνουσας και θρησκοληψίας μπορεί κυριολεκτικά να καταστρέψει τον πολιτισμό.
