Αγαπητή κυρία Θρακιώτισσα, γνωρίζω πολύ καλά ότι στην επαρχία υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη σπίτια τα οποία διέθεταν τουαλέτα εξωτερική. Δεν κατοικώ σε άλλο πλανήτη. Οι περισσότερες δε εξ αυτών, έχουν καταργηθεί και μετακινηθεί εσωτερικά μετά από ανακαίνιση, ενώ όσες ακόμα υφίσταται, βρίσκονται στην πλειοψηφία τους σε χωριά, παλαιά εξοχικά και μη μόνιμες ή εγκατελειμένες κατοικίες. Εδώ όμως γίνεται λόγος και για σπίτια χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ τουαλέτα. Ποιος άνθρωπος μπορεί να ζήσει υπό αυτές τις συνθήκες στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία; Και σε περιοχές χωρίς αποχετευτικό δίκτυο. Έχοντας επισκεφθεί αμέτρητες φορές τις συγκεκριμένες περιοχές, εξ αιτίας της δουλειάς μου, γνωρίζω πολύ καλά τις συνθήκες διαβίωσης καθώς και τον τρόπο ζωής των εν λόγω κοινωνικών ομάδων, κυρίως σε χωριά και απομακρυσμένες περιοχές, με χαμηλή οικονομική δυνατότητα. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η έρευνα αφορά αποκλειστικά τις συγκεκριμένες περιοχές, και όχι περιοχές της κεντρικής Ελλάδας και κάτω, αν και όπως η ίδια αναφέρατε, η πρακτική της εξωτερικής τουαλέτας, ήταν συνήθης σε όλη την Ελλάδα πριν από έναν αιώνα (κυρίως λόγω υγιεινής). Αυτό από μόνο του δείχνει το πρόβλημα. Σε γενικές γραμμές δεν διαφωνώ στα λεγόμενά σας, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση η άποψή σας είναι ιδιαιτέρως γενικευμένη και απλοϊκή. Από τη δική μου σκοπιά, κρίνω το αντίθετό. Ότι μάλλον η ΕΛΣΤΑΤ προχώρησε επίτηδες στη δημοσίευση μιας ελλιπούς έρευνας, χωρίς να εξηγεί το πολιτισμικό και κοινωνικό υπόβαθρο των ανθρώπων που διαμένουν σε αυτές τις περιοχές, υπό αυτήν τη κατάσταση, με σκοπό την μη δημιουργία (ή τη δημιουργία;) εντυπώσεων.