Επειδή την ερώτηση αυτή θα μπορούσα να την είχα στείλει εγώ πριν ένα χρόνο, θα πω τη γνώμη μου, με την ελπίδα να βοηθήσει.Ίσως το "εξαφανίζομαι" να χρησιμοποιείται με κάποια υπερβολή και απλώς θέλει να πει πως όταν κάτι της συμβαίνει το αντιμετωπίζει μόνη της επειδή είτε δε θέλει να φορτίζει τους άλλους (επειδή η ίδια *ξέρει πώς είναι να φορτίζεσαι*) είτε επειδή θέλει να το συζητήσει όταν θα καλμάρει.Ίσως να την πληγώνει το ότι τα δικά της θέματα δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο ενδιαφέρον που εκείνη δείχνει στα προβλήματα των άλλων και μάλλον δεν βρίσκει τον τρόπο να το δείξει, επειδή δεν ξέρει πώς να ζητήσει αυτό το ενδιαφέρον. Στη δική μου περίπτωση, οι φίλοι στράβωναν κυρίως επειδή νόμιζαν πως τους θεωρώ ανάξιους να με βοηθήσουν. Τώρα πια έχω συνειδητοποιήσει πως το ότι τα σπίτια τους ήταν ανοιχτά ό,τι ώρα ήθελα για να πάω για καφέ/φαϊ/ποτό, ήταν η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορούσα να έχω. Όσο για την οικογένεια, όταν ήρθε η ώρα που πραγματικά είχα ανάγκη να βάλω τη ζωή μου σε προτεραιότητα, χωρίς περιττές διαπιστώσεις και κουβέντες ήταν δίπλα μου, πίσω μου και μπροστά μου. Βέβαια, οι σημερινές διαπιστώσεις δεν ακυρώνουν τα συναισθήματα που είχα τότε. Σήμερα λοιπόν, εγώ που θα έγραφα τα ίδια με την #7 πέρυσι, της λέω πως η αγάπη είναι πράξεις ουσιαστικές. Δεν είναι ούτε χάδια, ούτε αγκαλιές, ούτε λόγια. Δεν έχω κάτι περισσότερο να πω, εκτός από το να μην τρώγεται. Σε πραγματικά σημαντικές στιγμές και η ίδια θα βρει τον τρόπο να ζητήσει βοήθεια, και θα δει ποιοι αληθινά ενδιαφέρονται για εκείνη.