Έσπασα το κεφάλι μου, πού κολλάνε τα μπικίνια (μπικίνι-μπικίνια).Γύρισα για να σχολιάσω τη #2 και να πω ότι πολλά παιδιά μεγάλωσαν χωρίς όρια και ο καθένας τοποθετεί το όριο του απαραίτητου ανάλογα και με τον χαρακτήρα του και τον τρόπο και το περιβάλλον που μεγάλωσε. Δεν μπορώ να ξέρω τι σπατάλες κάνει η κοπέλα, αυτό που ξέρω είναι πως, ακόμα και αν αγόρασε την 6η πράντα τσάντα της, καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά και θέλει να το βελτιώσει. Αν ήταν όντως κακομαθημένη θα αναρωτιόταν γιατί τη λένε κακομαθημένη αφού, σιγά, δεν κάνει και τίποτα.Και μετά είδα ότι λέει μπιΚΙκίνια. Και θυμήθηκα το τραγούδι, που μου θύμισε τη φίλη μου την Π. που την αηδίαζε η λέξη "πορτοφόλα", παρόλο που η δική της πορτοφόλα ήταν πάντα γεμάτη, χωρίς όριο για τα δικά μου δεδομένα, αλλά για εκείνη πάντα ήταν λίγα. Παρόλα αυτά, εγώ έτρωγα σχεδόν πάντα έξω, ενώ εκείνη είχε πάντα σκασμένα ντουλάπια και καταψύκτες, με τάπερ μαμάς.