Θεωρω βεβαια οτι πρεπει να γινει μια συζητηση του στυλ "νιωθω οτι με πιεζετε πολυ, θελω υποστηριστη τη δυσκολη αυτη περιοδο" Εχω παρατηρησει οτι μονο τετοιες δηλωσεις βοηθουν, ώστε αργοτερα να πει οτι προσπαθησε. Η αδιαφορια που εζησες εσυ σιγουρα ειχε κ αυτη καποιες επιπτωσεις αλλα αυτο που περιγραφει η κοπελα εμενα προσωπικα θα με ειχε καταρρακώσει (εξαρταται βεβαια και απο την προσωπικοτητα του παιδιου). Πιστευω οτι το συγκεκριμενο θεμα δεν θα λυθει ποτε αν της φερονται ετσι οι γονεις της σε αυτη τη φαση της ζωής της. Δυστυχως οι γονεις δεν μπορουν να δουν μακροπρόθεσμα τι αρνητικες επιπτωσει θα εχει αυτο στην αυτοπεποιθησή της...