Γνωρίζω από πρώτο χέρι αυτά που γράφεις,γιατί υπήρξα κι εγώ θύμα bullying. Ακόμη και τώρα που έχουν περάσει αρκετά χρόνια,αν σκάψεις λίγο μέσα μου θα ξεπεταχτούν εκείνοι οι φόβοι που είχα στο σχολείο,εκείνος ο τρόμος που ένιωθα όταν ξεκινούσαν να γελάνε οι συμμαθητές μου και φοβόμουν μήπως αρχίσουν την καζούρα σε μένα. Δεν πρόκειται εύκολα να αλλάξει αυτή η κατάσταση , μη γελιόμαστε. Όσες χιλιάδες αναφορές και να γίνουν,όσα άρθρα και να γραφτούν,όσα και να ειπωθούν,η κατάσταση θα αλλάξει μόνο όταν αλλάξει η "γραφή" στις άγραφες ψυχούλες των παιδιών. Κι αυτό θα γίνει μόνο όταν εκπολιτιστούμε,θα γίνει μόνον όταν θα σταματήσουμε να έχουμε καρφωμένα στο μυαλό μας διάφορα στερεότυπα και θα παλεύουμε να τα υπακούμε και να γινόμαστε δούλοι τους,χωρίς κι εμείς να καταλαβαίνουμε το γιατί. Θα πάρει αρκετές γενιές για να αλλάξουν οι νοοτροπίες , για να βάλουμε κάτω τον εγωισμό μας και να καταλάβουμε ότι έχει σημασία η ουσία του πράγματος κι όχι η εντύπωση που αφήνει γύρω του. Θα μπορέσουμε ποτέ να καταλάβουμε ότι είμαστε θύματα του bullying που εξασκούν επάνω μας οι αντιλήψεις και τα στερεότυπα που κάθε κοινωνία θεωρεί ως "σωστά" ?