Εγώ είμαι μόνος κοντά στα 10 χρόνια...Άλλο τόσο έχω να έρθω κοντά σε γυναίκα...Το σκέφτηκα κάποια στιγμή να πάω σε Studio (αυτή νομίζω ότι είναι η νέα τους ονομασία...) αλλά δεν το έκανα και δεν θα το κάνω (το πιο πιθανό) για το λόγο που αναφέρει και η ίδια πιο πάνω..."Τι σε ρωτάνε συνήθως οι πελάτες;- Πόσο πάει / χαζό τελείως αλλά ο καθένας μετράει τα χρήματά του- Πόσο χρόνο θα έχουμε / ο χρόνος για εκείνες είναι χρήμα, ωστόσο και εγώ (ο οποιοσδήποτε εγώ) θέλω ίσως τον χρόνο μου...- Αν μπορούν να με φιλήσουν στο στόμα / Ναι θέλω αυτήν την οικειότητα.. δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό το φιλί μετράει ίσως για μένα αρκετά...- Ο πελάτης δεν έρχεται να γαμήσει και να φύγει / Υπάρχουν και αυτοί ωστόσο, που θέλουν να ξεδώσουν... και αυτοί είναι (ίσως) οι χειρότεροι που βλέπουν τη γυναίκα ως ένα κομμάτι κρέατος (sic).- Θέλει να νιώσει και τρυφερότητα / Αυτός είναι ένας από τους λόγους που με αποτρέπει να πάω... σε συνδυασμό με το πόσος χρόνος υπάρχει, τότε δεν υπάρχει αυτό το "συναίσθημα", αυτό το να με κάνει να τη νιώσω "δική μου" έστω και για λίγο... το βλέπω περισσότερο "τέλειωνε όμως γιατί περιμένουν στην ουρά και βαριέμαι/νυστάζω/θέλω να κάνω το ένα/άλλο κλπ".- Γι' αυτό πρέπει να είσαι με το χαμόγελο και να του μιλάς ήρεμα κι ευγενικά / Οι περισσότερες μπορεί να είναι έτσι, μπορεί και όχι... όλοι μας έχουμε καλές και κακές μέρες.Κλείνοντας το μακρύ post μου, ίσως να μην κάνει για μένα κάτι τέτοιο...Ίσως παραείμαι ρομαντικός για τα 38 μου, ίσως χαράμησα αρκετά χρόνια σε λάθος σκέψεις ή ακόμα και προκαταλήψεις...Μπορεί να φταίει και ότι είμαι ντροπαλός αρκετά...Ίσως μου αξίζει (;;;) όλο αυτό;Κατά τ' άλλα, ωραίο άρθρο... αν τέτοια άρθρα και συνεντεύξεις υπήρχαν και 15 χρόνια πίσω να είχα άλλη αντίληψη, σκέψη και να ήμουν διαφορετικός άνθρωπος...Σε μια άλλη ζωή ίσως...